aktualności

Zielone Świątki

W tradycji ludowej kościelne święto Zesłania Ducha Świętego, obchodzone w pięćdziesiąt dni po Wielkanocy, nazywane było Zielonymi Świątkami. Święto to kończyło cykl obrzędów wiosennych i zapowiadało nadejście lata.

Zielone Świątki nierozerwalnie związane były z zielenią – symbolem życia. W wigilię tego święta zielonymi gałązkami brzozy i lipy majono domy i obejścia, zaś klepisko i podwórze wyścielano liśćmi tataraku. Miało to na celu ochronę domostwa przed złymi mocami.

Zielone Świątki miały także charakter święta agrarnego oraz pasterskiego. Zielonymi wiankami przystrajano bydło, okręcano rogi święconym zielem, okadzano dymem ze spalonych święconych ziół, po bokach toczono jajka i przeganiano je poza granice własnego pastwiska. Miało to zabezpieczyć zwierzęta przed wszelkiego rodzaju czarami i rzucanymi urokami. Na obsianych polach zatykano zielne gałązki lub też obchodzono je z zapalonymi pochodniami.

Główny atrybut obrzędowości tego dnia, czyli zieleń, ale także pojawiające się jajo oraz ogień, nawiązywały do wielkanocnej symboliki i miały zapewnić gospodarzom urodzaj oraz pomyślność.

Źródło:
K. Ruszel Leksykon kultury ludowej w Rzeszowskiem, Rzeszów 2004.

A tak wyglądają Zielone Świątki w naszym skansenie.