ETNOnotatnik

Majówka

Majówka to potoczna nazwa nabożeństwa ku czci Maryi odprawianego w kościele katolickim w maju. W kulturze ludowej postać Matki Bożej zajmowała szczególne miejsce.

Uważana była Ona za pośredniczkę pomiędzy Bogiem a ludem (którym się opiekowała), znającą trud życia wiejskiego. Nabożeństwa maryjne odprawiano wieczorami, spotykając się przy pięknie umajonych kwitami i zielenią kapliczkach przydrożnych. Odmawiano wówczas „Litania do Najświętszej Marii Panny” oraz śpiewano pieśni maryjne. Majówki po dziś dzień cieszą się dużą popularnością wśród wiernych.

Słowo „majówka” oznaczało także wysoką, pozbawioną kory jodłę z pozostawionymi na szczycie gałązkami przybranymi kolorowymi wstążkami, którą kawalerowie stawiali początkiem maja przed domem dziewczyny będącej na wydaniu. Była to forma zalotów. Czasem majówkę stawiano na placach gromadzkich po czym odbywała się wspólna zabawa – świętowano w ten sposób nadejście wiosny. Na podkarpackich wsiach zwyczaj stawiania majówki przetrwał do połowy XX wieku.
Zapraszamy na spacery po naszym skansenie, gdzie można podziwiać pięknie umajone kapliczki!

Źródło:
K. Ruszel Leksykon kultury ludowej w Rzeszowskiem, Rzeszów 2004.