Dwór z Brzezin z 1753 r. – najstarszy obiekt w skansenie

Jest to piękny, dostojny przykład polskiego dworu barokowego, który od 1753 r. przez pokolenia zamieszkiwany był przez szlachecki ród Morskich. Do dziś zachwyca prostotą, ale także swą wyjątkowością – jest bowiem jedyną w Polsce południowo-wschodniej zachowaną drewnianą budowlą tego typu. Przez dziesięciolecia wygląd dworu ulegał przeobrażeniom. Pierwotnie miał on alkierze, czyli pomieszczenia sypialne, wysunięte i kryte osobnym dachem. Po jakimś czasie zostały one rozebrane, a pozostałością po nich jest klimatyczne, pięknie zdobione podcienie. W latach 30. XX w. kolejni właściciele – Gąsiorowie, znani społecznicy – dobudowali przy wejściu oszkloną werandę.

Wewnątrz zachował się oryginalny układ pomieszczeń, w którym widoczny jest podział na część użytkową z kuchnią i spiżarnią oraz reprezentacyjną z salonem, jadalnią i pokojem pana. Ten ostatni pełnił rolę gabinetu, w którym dziedzic pracował. Pokój był narożny, okna miał umieszczone na obu ścianach w taki sposób, że właściciel majątku mógł dokładnie widzieć, co dzieje się w całej okolicy.

W czasach swojej świetności siedziba rodu Morskich była centrum życia towarzyskiego i kulturalnego. Także i dziś dworskie salony i kuchnia są wyposażone i wykorzystywane według swojego przeznaczenia.